Redakcja 
Charakterystyka mięty
Mięta to bylina o silnym charakterystycznym zapachu z rodziny roślin jasnotowatych (łac. Lamiaceae Lindl). W przyrodzie występuje ponad 30 gatunków. Spotkać ją można w Azji, Afryce i Europie. Najpopularniejsze odmiany to: mięta zielona (łac. Mentha spicata L), pieprzowa, długolistna, okrągłolistna, nadwodna, kosmata, okręgowa, mięta polej, jelenia, rozpierzchła, kędzierzawa i mięta polna. Uprawiana była już w starożytności np. w rejonie morza śródziemnego przez starożytnych Rzymian oraz w Egipcie i Chinach.
Mięta jest zielona przez cały rok. Liście są kształtu podłużno-jajowatego, nierównomiernie piłkowane na końcach. Latem pojawiają się kwiaty. Kwiaty są w kolorze fioletowym, różowym lub czerwonawym. Posiadają niewielkie rozmiary od 5 do 6 mm.
Uprawa
Mięta jest rośliną całoroczną bardzo łatwą w uprawie. Uprawia się ją zarówno na skalę przemysłową (mięta pieprzowa) jak też w przydomowych ogródkach. Roślina nie ma wielkich wymagań glebowych. Najlepiej rośnie na glebach próchniczych, wilgotnych, zasobnych w wapń. Optymalne pH gleby to 6-7,5. Na glebach mocno zakwaszonych przed posadzeniem można zastosować wapnowanie.
Lubi stanowiska półcieniste ale wiele odmian dobrze rośnie także na stanowiskach nasłonecznionych. Wysiewamy ją wiosną. Sadzonki możemy uzyskać również poprzez rozdzielanie starszych roślin. Przesadzamy ją z korzeni lub odnóżek, rozłogów wziętych z innych roślin (rozłogi – pędy, kłącza roślin płożące się pod powierzchnią ziemi lub tuż nad nią).
Rośliny sadzimy w odległości co najmniej 45 cm. Nie zalecane jest gęstsze sadzenie, ponieważ mięta bardzo mocno się rozrasta poprzez podziemne rozłogi. By zapanować nad jej rozrostem należy każdej wiosny wykopywać niechciane rozłogi.
Co 3 lata możemy roślinę odmłodzić poprzez podzielenie i ponowne posadzenie korzeni roślin. Najlepiej posadzić ją wtedy w innym miejscu w ogrodzie. Mięta nie rośnie dobrze na tym samym miejscu przez kilka lat, gdyż pozostawia po sobie glebę wyczerpaną i w złej strukturze.
Na zimę możemy ją przykryć słomą, warstwą kory lub gałęzi. Zabezpieczymy w ten sposób rozłogi przez zamarznięciem. Ma to szczególne znaczenie na terenach gdzie zimy bywają wyjątkowo surowe i mroźne.
Zastosowanie
Stosowana jest jako zioło, przyprawa, składnik potraw, np. sałatek, lub deserów. Jako przyprawy używa się mięty zielonej. Jej świeże listki świetnie nadają się do deserów: lody, owoce, ciasta. Ponadto dodaje się ją do sałatek, sosów i dipów.
Z liści mięty pieprzowej pozyskuje się olejek mentolowy, wykorzystywany powszechnie w przemyśle farmaceutycznym, perfumeryjnym i spożywczym (np. do produkcji cukierków i innych słodyczy).
Jako zioło działa wzmacniająco w okresie przeziębienia i grypy. Posiada właściwości przeciwskurczowe, poprawia apetyt i pomaga w trawieniu poprzez pobudzanie czynności żołądka. Napar z mięty stosowany jest jako środek wiatropędny oraz żółciopędny. Ponadto mięta posiada właściwości uspokajające i bywa wykorzystywana w leczeniu migreny, bezsenności i nerwobóli.
